از زندگی 10 تومانی تا 2 میلیون تومانی در تهران
در این وقت (سالهای حدود 1260هجری شمسی در دوران سلطنت ناصرالدین شاه) با اینکه خانه قریب پانزده نفر تره خور داشت پدرم برای مخارج نان و گوشت و ماست و پنیر و سبزی و میوه خانه و خلاصه غیر از برنج و روغن و قند و چای تنباکو و زغال و هیزم که ماهیانه خریداری می شد، ماهی 10 تومان که صد ریال باشد به مادرم به مقاطعه می داد. ماهی یکی دو تومان هم از این 10 تومان پس انداز می شد که برای مادرم می ماند. (شرح زندگانی من، عبدالله مستوفی ص 237)
حالا یعنی 130 سال پس از این تاریخ یعنی در سال 1391 هجری شمسی خانه 65 متری را باید 40 میلیون تومان رهن کنی که به عبارت بازاری اش می شود ماهی یک میلیون و 200 هزار تومان. خرج سه نفره مان از جمله نان و گوشت و سبزی و میوه خانه البته با احتساب برنج و روغن و سایر نیازهایی که ماهانه می خریم به اضافه هزینه شارژ آپارتمان، مهد کودک و رفت و آمد حدود 700 تا 800 هزار تومان است. الان چیزی دیگر برای پس انداز نمی ماند هیچ، خانم خانه هم مثل خودم از صبح تا عصر سر کار می رود تا شاید بتوانیم با کم کردن یکسری از مخارج ضروری به این نیازها بپردازیم و البته به لطف همین است که هنوز می توانیم کتابی بخریم و بخوانیم مثل شرح زندگانی من عبدالله مستوفی به قیمت 35 هزار تومان!!!
کلمات کلیدی :
» نظر